Tijdens een beperkte gemeenteraadszitting van 30 maart werd een discussie gevoerd over de situatie in, en de maatregelen die genomen werden door de gemeente. Het Vlaams Belang hield volgende tussenkomst.

"Zoals wij inmiddels allemaal beseffen zal de coronacrisis grote maatschappelijke gevolgen hebben, waarvan wij de impact en de omvang nog niet kunnen overzien, maar waarvan we nu al wel mogen uitgaan dat die gigantisch zullen zijn. Het is dan ook goed dat ook het lokaal bestuur, zoals het daartoe trouwens werd opgeroepen door de Vlaamse en federale overheden, maatregelen neemt om die crisis en de gevolgen ervan mee op te vangen.

Wij noteren tot op heden vanuit het lokale niveau enkele pakketten maatregelen, waarover wij als gemeenteraad overigens alles via de media moeten vernemen, ondanks het feit dat een aantal van die maatregelen door de gemeenteraad zullen moeten worden genomen en niet door het college.

Er is een eerste pakket maatregelen inzake preventieve gezondheidszorg en de handhaving van de maatregelen die van hogerhand zijn genomen. Dat lijkt ons in eerste instantie het meest essentiële te zijn en daar hadden we dan ook graag wat meer over vernomen.

Daarnaast moeten de maatschappelijke gevolgen van de crisis worden opgevangen.

In dat kader noteren wij als eerste pakket een reeks maatregelen aan steun voor onze lokale economie. Veel van die 10 maatregelen zijn in feite uitstelmaatregelen. Die brengen wel tijdelijk soelaas, maar niet meer dan dat. Er zijn er ook een paar meer substantiële, waaronder wij noteren de eenmalige vrijstelling van de uitstralingsbijdrage, maar dat heeft slechts betrekking op een beperkt aantal bedrijven en is op zich ook niet zo belangrijk. Belangrijker is de vermindering van de algemene bedrijfsbelasting en ook de P-bonnenactie lijkt ons substantiëler te zijn.

Het is goed dat die maatregelen er allemaal zijn, maar wij stellen ons toch wel de vraag of die allemaal wel even doordacht of even goed geconcipieerd en uitgewerkt zijn.

Om te beginnen vragen wij ons af of het wel raadzaam is lineaire maatregelen te nemen. Nu is het zo dat alle bedrijven, of ze nu getroffen worden of niet, van de steunmaatregelen kunnen genieten. Is dat wel een goede keuze? Zou het niet beter zijn de middelen die we hieraan besteden uitsluitend te voorzien voor bedrijven die echt getroffen zijn, zodat we die beter en meer kunnen steunen. Ik denk het wel.

Ook wat de P-bonnenactie betreft zitten wij met vragen. Hoe gaat men dat praktisch uitvoeren? Hoe gaat men ervoor zorgen dat elke inwoner één bon, en niet meer dan één bon, aankoopt? Het succes daarvan hangt ook af van de mate waarin de inwoners hierop gaan inpikken. En ook hier de vraag of men hiermee wel de getroffen bedrijven op de meest efficiënte wijze helpt. Er zullen ongetwijfeld P-bonnen gaan naar bedrijven die helemaal niet getroffen zijn, terwijl bedrijven die dat wel zijn hier minder of misschien zelfs geen profijt gaan uit halen.

Ten slotte is het ook de vraag of we met die 10 maatregelen voldoende doen om onze noodlijdende middenstand bij te staan in het overleven van deze crisis.

Wij noteren ook enige maatregelen op het sociale en het socioculturele vlak en dat is goed om de verveling, de vereenzaming en het sociaal isolement tegen te gaan. Vraag is of dat toch niet wat meer moet worden uitgewerkt, zeker nu dat sociaal isolement van langere duur zal zijn, en vooral of dat niet beter bekend moet worden gemaakt. Het sociale luik werd via een folderactie voldoende belicht, maar voor het socioculturele luik is dat nog niet echt het geval geweest.

Ik vraag mij ook af of er ook geen derde pakket aan maatregelen nodig is, met name voor particulieren die financieel getroffen worden door de crisis. Zoals we weten zijn heel wat mensen nu technisch werkloos met inkomstenverlies tot gevolg. Is het niet nodig dat ook voor hen een aantal maatregelen worden getroffen? Vanuit de gemeente hebben we daar, voor zover ik weet, nog niet veel over vernomen.

Nu de nood hoog is, is de vraag ten slotte hoe men dat allemaal gaat financieren op dit moment niet het belangrijkste, maar vroeg of laat zal die zich wel stellen en zal die ook beantwoord moeten worden. We noteren dat het voorlopig om een half miljoen euro zou gaan, ik neem aan dat dat bedrag nog zal oplopen, maar welk bedrag het finaal ook wordt, dat moet natuurlijk van ergens gefinancierd worden. Het antwoord op een financieringsvraagstuk is altijd hetzelfde: ofwel gaat men het bij de belastingbetaler halen – en dan is dit niet veel meer dan een vestzak broekzakoperatie -, ofwel zal de overheid zelf moeten snoeien in bepaalde van haar uitgaven, bijvoorbeeld door een aantal voorziene investeringen uit te stellen of niet te doen. Mijn vraag is dan ook of men daarover al heeft nagedacht en in welke richting men wat dat betreft denkt. Onze keuze gaat in alle geval duidelijk naar de tweede optie, een beetje snijden in eigen vlees, in casu in wat investeringsprojecten."