De gemeente kocht in de Verhaerenstraat 14 een pand met een groot stuk grond aan, zogezegd om er een handelspand in te vestigen. Blijkt dat dit echter vooral bedoeld is om er het 'belevingscentrum water en woord' op neer te poten. Wij denken daarover het volgende:

"Zowat 2,5 jaar geleden (februari 2019) heeft het bestuur in Sint-Amands een kernwinkelgebied ingesteld en afgebakend. Die afbakening is een eerste keer aangepast in maart vorig jaar en in december van datzelfde jaar werd dat nog eens voor een tweede keer aangepast. In die eerste afbakening zat het pand dat men nu voorstelt aan te kopen niet in; ook in die eerste aanpassing van de afbakening zat dat er niet in vervat; dat is er dus pas ingekomen bij de laatste aanpassing, eind vorig jaar. Dit maar om te zeggen dat dit eigenlijk en perifeer gelegen pand is, ik kom daar onmiddellijk nog op terug.

Nu zijn wij in principe tevreden wanneer het bestuur maatregelen neemt om in Sint-Amands een handelskern in het leven te blazen of zo men wil nieuw leven in te blazen, alleen kan men daar bij dit punt vragen bij stellen of dat wel de bedoeling ervan is. Zoals gezegd werd dat kernwinkelgebied 2,5 jaar geleden in het leven geroepen, maar veel is er op dat vlak verder nog niet gebeurd om daar opnieuw een aantrekkelijk winkelgebied van te maken. Voor het kernwinkelgebied van Puurs is dat wel gebeurd, herhaaldelijk zelfs, met onder meer het instellen van een reeks subsidies om het Dorpshart en omgeving te verlevendigen en winkels aan te trekken. Voor alle duidelijkheid: we zijn daar niet tegen, integendeel, we ondersteunen de inspanningen van het bestuur op dat vlak voor zover we ze doelmatig vinden, maar voor Sint-Amands zijn dergelijke inspanningen tot op heden dus niet geleverd.

Verandert dat nu met de aankoop van dit handelspand? Wij vrezen van niet; wij vrezen dat de aankoop van dit handelspand slechts een dekmantel is voor een ander dossier. De toelichting bij het dossier is erg verraderlijk geformuleerd en wil het voornaamste opzet ervan verdoezelen. Het gaat hier immers niet alleen om de aankoop van dat handelspand, maar ook om de aankoop van een stuk grond. En dat is niet zomaar een stuk grond, dat is een stuk grond dat als locatie bedoeld is voor de vestiging en de bouw van het zogenaamde ‘belevingscentrum water en woord’ uit het materplan Echo’s van de Schelde. Over dat masterplan valt veel te zeggen, ik ga dat hier vandaag niet doen omdat dit volgende raad geagendeerd zal worden, maar dat voorziene belevingscentrum is één van de belangrijke redenen waarom wij dat masterplan volgende maand niet zullen goedkeuren. U weet dat dit toekomstige belevingscentrum in Sint-Amands zeer omstreden is, het heeft in de volksmond al de bijnaam ‘de bunker’ gekregen en dat is niet bepaald een flatterende benaming, die inderdaad aanduidt dat nogal wat Sint-Amandsenaars daar niet mee opgezet zijn. Dat laatste geldt ook voor ons. Het Verhaerenmuseum bestaat en heeft geen behoefte aan een bunker of een glazen kooi; het feit dat de naam van Verhaeren zal verdwijnen ten voordele van een naamgeving die weinig appelleert, kan evenmin op bijval rekenen, en tenslotte is het inplanten van zo’n modernistische mastodont niet op maat van Sint-Amands, hij doet afbreuk aan het idyllische karakter van de omgeving en aan de natuurlijke beleving van de Schelde en dat zijn voor ons redenen om dit project – dat belevingscentrum dus – zoals het er nu uitziet en gepland is, als absoluut ongewenst te catalogeren. Het spreekt dan ook vanzelf dat wij de aankoop van het stuk grond waar dat centrum op moet komen niet mee zullen goedkeuren.

Er is tenslotte nog een ander aspect aan dit dossier, van cultuurhistorische aard. Het betreft een in zijn kern 18^e eeuws gebouw met erfgoedwaarde en met en historische waarde in de zin dat het het geboortehuis is van Emmanuel Rollier, u hopelijk allen welbekend als een leider van de Boerenkrijg. Het pand is als dusdanig niet beschermd, maar het is wel aangeduid als vastgesteld bouwkundig erfgoed. Het is dus een waardevol gebouw en ik had dan ook graag vernomen wat het bestuur van zin is met dit gebouw en of het daarbij rekening wil en zal houden met de historische en erfgoedwaarde ervan. Men kan en mag daar wat ons betreft niet zomaar doen wat men wil, maar moet rekening houden met het cultuurhistorische belang van dat pand. Daar kreeg ik dus graag wat meer toelichting over."